راهنمای نوشتن بخش نتیجه گیری (conclusion) مقاله

نتیجه گیری(conclusion)، به خوانندگان کمک می کند که پس  از اینکه مقاله را خواندند، بفهمند که مقاله شما از چه لحاظ برای آنها حائز اهمیت است. منظور از نتیجه گیری، فقط جمع بندی عناوین اصلی پوشش داده شده در مقاله یا بیان مجدد مسئله تحقیقاتی نیست، بلکه مجموعه ای از نکات کلیدی و توصیه هایی برای تحقیقات آتی هم می باشد. یکی از عوامل اصلی اکسپت و چاپ مقاله ISI داشتن نتیجه گیری قوی است . پس همانطور که در نگارش مقاله ، چکیده از اهمیت خاصی برخوردار است ، نوشتن یک نتیجه گیری دقیق و علمی هم نقش به سزایی در تقویت مقاله دارد . موفق ترین مقالات پایان قوی دارند، جایی که نتیجه گیری یکی از اجزای قدرتمند یک مقاله است.در این قسمت سعی میکنیم شما را راهنمایی کنیم تا بتوانید یک نتیجه گیری قوی برای مقاله و تحقیق خود بنویسید.

نتیجه گیری همان چیزی است که یک مقاله را به پایان منطقی خود می‌رساند و بار اصلی پژوهش را نیز به دوش می‌کشد. این آخرین فرصت برای تاثیرگذاری بر مخاطبان و تحت تاثیر قرار دادن آنان است. و مهمتر از همه، نتیجه گیری این شانس را به شما می‌دهد تا به مخاطب خود ثابت کنید که کارتان تا چه اندازه مهم و جدید است.

اگر بتوانید پاراگراف های  نتیجه گیری را به درستی بنویسید، قادر خواهید بود تا حس کامل و منطقی بودن کارتان را به مخاطب القاء کنید. همچنین اگر جمع بندی تحقیق‌تان به اندازه کافی مستدل نباشد؛ باعث تعلیق مقاله شده و از تاثیر کلی آن می کاهد. در کل ،  بند آخر یک پژوهش علمی باید به آخرین سوال مهمی که در ذهن مخاطب جای می‌گیرد؛ (یعنی هدف چه بود و نویسنده به  چه چیزی رسیده است؟) پاسخ دهد.

نتیجه گیری در مقاله یکی از اصلی ترین اجزا  درمقالات محسوب می گردد.معمولا این بخش آخرین بخشی است که توسط خواننده ،خوانده می شود پس باید در نوشتن آن دقت کرد و به گونه ای نوشت که در عین سادگی و اختصار ،تاثیر گذاری بیشتری داشته باشد.معمولا خوانندگان تکرار مطالب و جملاتی را که در چکیده و مقدمه نوشته شده را به عنوان یک نتیجه ی خوب قبول ندارند بلکه دنبال یک پیام موثر و گویا از کل کار انجام شده را می طلبند.

اگر بخش نتیجه گیری خوب نوشته شود، به خواننده نشان می دهد که شما درک خوبی از مسئله تحقیقاتی خود دارید.

نتیجه گیری باید شامل بخش های زیر باشد:

1-برای آخرین بار مسائلی که در مقاله به آن  پرداخته اید را مطرح کنید. دقیقاً همانطور که در مقدمه، اولین تاثیر را بر خواننده خود می گذارید، در نتیجه گیری این شانس را دارید که آخرین تاثیر را بر او بگذارید. به عنوان مثال می توانید با برجسته  کردن یافته های کلیدی بخش تحلیل و نتایج یا با ذکر اهمیت یا نتایج پیش بینی نشده کار خود، این تاثیر را بگذارید.

2-تفکرات خود را جمع بندی کنید و برتری مطالعه خود را بیان کنید. نتیجه گیری این فرصت را به شما می دهد که بگوئید که تحقیق شما نسبت به تحقیقات پیشین ارائه شده در این حوزه، چه دستاورد جدیدی دارد؟

3-بیان کنید که در مطالعه خود، چه شکافی در مطالعات موجود را پوشش داده اید. شما می توانید در نتیجه گیری، شکافی را که در مطالعات پیشین شناسایی کرده اید ، نحوه رفع آن را شرح دهید.

4-اثبات اهمیت ایده های خودتان. خجالت نکشید. نتیجه گیری به شما این فرصت را می دهد که تاثیر و اهمیت یافته های خود را به وضوح بیان کنید.

5-روش های تفکر جدید یا توسعه یافته خودتان راجع به آن مشکل تحقیقاتی را بیان کنید. این کار به معنی ارائه اطلاعات جدید نیست (که نباید صورت گیرد) بلکه رویکردهای خلاقانه و بینش جدیدی برای قالب بندی یا زمینه سازی مسئله تحقیقاتی بر اساس نتایج مطالعه خود ارائه کنید.

برای اینکه یک نتیجه گیری خوب داشته باشید به موارد زیر توجه کنید :

1-اگر مباحث یا هدف مقاله شما پیچیده است، ممکن است لازم باشد مباحث خود را برای خواننده جمع بندی کنید.

2-اگر قبل از نتیجه گیری، اهمیت یافته های خود را شرح نداده اید یا به صورت استقرائی پیش رفته ­اید، در انتهای مقاله خود، نکات کلیدی را بیان کرده و اهمیت آن را شرح دهید.

3-مطالبی که در مقدمه بیان شده است یا در متون شرح داده شده برای داده ها ارائه شده است، به صورت کلی و تیتروار در نتیجه گیری بیان کنید.

در بخش نتیجه گیری، باید مسئله تحقیقاتی شما مجدداً به صورت استقرایی و قانع کننده بیان شود، با در نظر داشتن این نکته که اکنون خواننده، اطلاعات کامل راجع به مقاله شما دارد.

نکته: اگر از شما خواسته شود که تفکرات خود را راجع به مسئله بیان کنید، به این معنی نیست که گمانه زنی های نادرست انجام دهید. ارائه تفکر خود به این معنی است که شما به عنوان یک نویسنده تلاش کنید که مسئله را عمیق تر درک کنید نه اینکه درباره نتایج احتمالی، حدس بزنید یا سناریوهایی ارائه کنید که شواهد مطالعه آنها را تایید نکرده است.

در نوشتن نتیجه گیری مقاله به چه مواردی نباید پرداخته شود؟

حال که می‌دانید از چه روش‌ها و ترفندهایی باید برای نوشتن نتیجه گیری مقاله استفاده کنید؛ بهتر است با برخی از مواردیکه نباید در زمان نگارش Conclusion از آنها بهره بگیرید نیز آشنا گردید:

نتیجه گیری نباید با برخی از جملات کلیشه‌ای شروع شود. بسیاری از پژوهشگران این بخش را با عبارات متداولی مانند "در پایان"، "بنابراین"، "به طور خلاصه" یا عبارات مشابهی که به نظرشان شروع کننده‌های خوبی به شمار می‌آیند، آغاز می‌کنند. اگر چه این عبارات برای جمله‌بندی در موارد خاصی مفید هستند (مثلاً در سخنرانی‌ها بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند)؛ اما توصیه می‌شود برای معرفی نتیجه گیری خود به صورت کتبی از آنها استفاده نکنید.

بیان فرضیه نباید در Conclusion درج شود (این مورد در ابتدا باید در مقدمه مقاله ارائه شود).

استدلال‌ها، موضوعات فرعی، یا ایده‌های جدید در بند نتیجه گیری نباید ارائه گردند.

نباید نظریه بدون تغییر یا با تغییراتی جزئی در بخش جمع بندی بیان شود.

استدلال‌ها و شواهدی که جای آنها در متن مقاله است؛ نباید در این بخش آورده شوند.

از نوشتن جملات خیلی طولانی، ناخوانا و گیج کننده بهتر است صرف نظر گردد.

در پست های بعدی سعی خواهد شد که شما را بیشتر با نحوه نگارش نتیجه گیری آشنا کنیم . 

اگر مطلب برای شما مفید بود ، دیدگاه خود را ثبت بفرمایید.

تماس با مشاور پژوهشی ریسرچ ادیتور : 07191009198  - داخلی شماره 3

***در صورتی که قصد انجام ادیت یا ترجمه  مقاله یا استاندارد سازی ، و یا سایر موارد مربوط به فرمت و استایل مقاله خود را دارید ، میتوانید برای استفاده از این خدمت یک سفارش ثبت کنید و با هزینه ای پایین و با صرف زمان اندک این مورد را برای مقاله یا پایان نامه خود اجرا کنید***